Wij worden steeds meer en meer stadsmensen, levend in
overbevolkte appartementen met weinig mogelijkheden om naar de
morgen en de avondlucht te kijken. Daardoor verliezen wij veel
contact met schoonheid. Ik weet niet of het u is opgevallen hoe
weinigen van ons naar de zonsopgang of de zonsondergang kijken,
of naar de maan, of naar
de weerschijn van het licht op het water.
Omdat wij het contact met de natuur verloren
hebben, neigen we er als vanzelf toe onze intellectuele
capaciteiten te vergroten. Wij lezen veel boeken, gaan
naar veel musea en concerten, wij kijken naar de televisie en
hebben allerlei andere soorten van vermaak. Wij halen steeds opnieuw
de ideeën van andere mensen aan en denken en praten veel over
kunst. Waarom heeft kunst voor ons zo'n grote betekenis? Is het
een vorm van vluchten, of een stimulans?
Als u direct in contact
staat met de natuur, als u de bewegingen van een vogel in
vlucht gadeslaat, als u de schoonheid ziet van iedere beweging in de
wolken, als u kijkt naar de schoonheid van de schaduwen die
door de wolken op de heuvels geworpen worden, of naar de
schoonheid op het gezicht van een ander mens, denkt u dan
dat u nog zin hebt om naar een museum te gaan om daar een
of ander schilderij te bekijken? Misschien komt het doordat u niet weet
hoe u naar de dingen om u heen moet kijken, dat u uw
toevlucht neemt tot een
of ander middel dat u stimuleert om beter te zien.
Jiddu Krishnamurti
Geen opmerkingen:
Een reactie posten