Er is slechts één zijn, één Bron, verschijnend als vele.
Sommigen noemen het 'Tao' of 'God',
maar er bestaan nog veel meer namen om de Bron,
die het denken niet kent, te benoemen.
Men gelooft dat de Bron
de voortbrenger is van alles wat is.
Jij bent die Bron.
Nu zou het denken zich kunnen afvragen
of ik suggereer dat jij God bent.
Het wringt zich in allerlei bochten
om te begrijpen dat jij de Bron bent,
maar de Bron is niet een object
dat het denken kan herkennen.
Jij bent de Ene
en je glorieert in de illusie van 'zijn'
- wat lijkt als iets persoonlijks.
Er is een gezegde:
Er is een gezegde:
'Proef één druppel zeewater
en je weet hoe de hele oceaan smaakt.'
Ken de Bron die je bent
en je kent de Bron van alles
- want jij bent dat.
Afgescheidenheid is alleen maar
een gedachte in je hoofd.
Waar smaakt de oceaan naar?
Waar smaakt de oceaan naar?
Ze smaakt als grenzeloze vrede
die niet kan verstoord worden.
Onaantastbaar.
Vrede die niet kan verstoord worden
omdat ze de enige werkelijkheid is.
Vrede die verder gaat dan 'weten'.
Het smaakt naar liefde,
zo heel en compleet dat er geen behoefte is
aan iets anders, terwijl alles er mag zijn.
Het smaakt naar thuis.
Het smaakt naar thuis.
John Greven
Geen opmerkingen:
Een reactie posten