Euro vormt steeds grotere bedreiging voor vrede, vrijheid en welvaart

Na slechts 10 jaar blijkt de Europese eenheidsmunt, de euro, exact het tegendeel hebben bewerkt van wat onze politici hadden beloofd. Het oer-communistische 'gelijkheidsprincipe' zoals werd vastgelegd in het Verdrag van Amsterdam blijkt totaal mislukt. Landen en volken worden tegen elkaar opgezet in plaats van met elkaar verbroederd en in steeds meer lidstaten dreigt in plaats van stabiele welvaart het staatsbankroet, met armoede, massale sociale onrust en ontsporend geweld als gevolg. Niettemin blijven vrijwel alle politieke partijen krampachtig vasthouden aan de euro-leugen, waardoor de vrede, vrijheid en welvaart voor alle Europeanen in ernstig gevaar zijn gekomen.

De euro, die gisteren sinds 22 maanden niet meer zo laag stond, woekert als een kankergezwel door de ernstig zieke patiënt Europa heen. Sceptici van het eerste uur konden jarenlang steevast hoongelach van de gevestigde orde verwachten, maar inmiddels wordt steeds duidelijker dat ze gelijk hadden en dat de vrede in Europa alleen kan worden gewaarborgd als er wederzijds respect blijft voor de totaal verschillende culturen, tradities en volksmentaliteiten.

 

Euro heeft volken uit elkaar gedreven

Oud Deutsche Bundesbank topman Thilo Sarrazin spreekt in zijn nieuwe boek 'Europa heeft de euro niet nodig' letterlijk van de 'euro-leugen'. Hetzelfde geldt voor professor Karl-Albrecht Schachtschneider, die onlangs zowaar aandacht kreeg van de reguliere media in Nederland. Volgens beide experts is de ondergang van de gemeenschappelijke Europese munt een zekerheid. Daarbij wijzen ze op de harde feiten: de euro heeft de landen en volken niet bij elkaar gebracht, maar juist tegen elkaar uitgespeeld.

 

De economisch veel zwakkere Zuidelijke landen werden jarenlang door de sterkere Noord Europese landen met miljarden ondersteund, terwijl tegelijkertijd de ziel van de geketende volken werd vermoord door de centrale planners in Brussel, die de onderling zo verschillende economieën in de dwangbuis van het fatale gelijkheidsprincipe probeerden te persen. Gelijke economische- en handelswetten, een gelijk groeiprogramma, gelijke bezuinigingen, gelijke begrotingsregels, en dat allemaal onder het juk van dezelfde munt.

 

Totalitair socialisme

Slecht één decennium na de invoering is de euro het symbool geworden voor geplande alomvattende gelijkstelling van alle mensen en systemen, een concept dat rechtstreeks afkomstig is uit het totalitaire socialisme. De planeconomie heeft echter nog nooit ergens gefunctioneerd, noch in de DDR, noch in de Sovjet Unie en aangrenzende Oostbloklanden, noch in Noord Korea. Of het nu om Rusland, Hongarije, Polen, Roemenië, Bulgarije of Tsjechoslowakije ging - overal faalde het gelijkheidssysteem.

 

De geplande economie is gebaseerd op de centraal geleide en bestuurde maatschappij zoals Karl Marx en Friedrich Engels voor ogen stond. Overheidsinstellingen bepalen welke goederen moeten worden geproduceerd en van welke kwaliteit, en in welke volgorde deze onder de ondernemingen en huishoudens worden verdeeld. Hoe gelijkmatiger dit gebeurt, des te rechtvaardiger zou dit zijn. In dit misleidende concept wordt het terechte verlangen naar gelijkwaardigheid van alle mensen misbruikt om een voor iedereen vereiste gelijkHEID af te dwingen. De geschiedenis leert echter dat dit NOOIT kan functioneren. De EU is met zijn schier oneindige gelijkstellingswetten en zijn uitgesproken egalitarisme een kopie geworden van de voormalige totalitaire socialistische Unie van Sovjet Republieken.

 

'Politiek wensdromen'

Thilo Sarrazin noemt dit 'politiek wensdromen' en beschrijft in zijn boek uitvoerig de regionale verschillen in Europa. De euro werd niet om economische redenen ingevoerd, maar om puur politieke: men wil met de eenheidsmunt alle landen uiteindelijk in één politieke Unie dwingen. 'Hoewel het plan was om de euro als een 'band tussen de Europese volken' te gebruiken die de samenhang zou bevorderen, is juist het tegendeel gebeurd.' De feitelijk vanzelfsprekende ongelijkheid tussen Noord en Zuid Europa, tussen Oost en West, met onderlinge verschillen die een natuurlijke en zelfs noodzakelijke levendigheid bevatten, werd door de euro in een dodelijke concurrentiestrijd veranderd.

 

Het ging prima TOT de euro

Zo zijn de enorme problemen in Griekenland terug te voeren op de mentaliteit en tradities van de Griekse samenleving. Hetzelfde geldt voor Italië, waar vooruit plannen en rationele argumenten nog nooit wezenlijke kenmerken van de samenleving zijn geweest. Sarrazin merkt dan ook terecht op dat de Europese integratie TOT de invoering van de euro een groot succes was. Vrede, vrijheid, welvaart, groei, handelsintegratie - dat alles begon ruim vóór de invoering van de fatale eenheidsmunt. Maar sinds de euro zijn de landen juist uit elkaar aan het vallen en blijken landen die de euro niet hebben ingevoerd -zoals Zweden, Zwitserland en Groot Brittannië- doorgaans een sterkere economische groei te hebben gekend als Duitsland, dé economische motor van de eurozone.

 

Gevangen in de euro

De euro heeft ondanks alle propaganda géén voordelen gebracht. Integendeel, de enorme risico's -die zoals we onlangs schreven al ruim van tevoren bekend waren maar doelbewust werden genegeerd- hebben alle landen onder grote druk gezet: Zuid Europa zit gevangen in een veel te dure munt waardoor ze nooit meer concurrerend kunnen worden, en Noord Europa moet keer op keer miljarden belastinggeld overmaken naar de bodemloze put van het Zuiden. Niet voor niets groeit overal onder de burgers de onvrede over de totaal mislukte gelijkheidsmunt.

 

Griekenland, Portugal, Spanje en Italië hebben nu eenmaal een ander soort economie als Duitsland, Nederland en de meeste Scandinavische landen. Dat wist 'zelfs' de gewone man al, nog voordat de euro werd ingevoerd. Maar de politici zouden en moesten hun zin doordrijven, dus werden critici van de eenheidsmunt niet alleen genegeerd maar ook publiekelijk belachelijk gemaakt (en nog). Het werd 'politiek incorrect' om aan de eigen munt, aan soevereiniteit en aan zelfbeschikkingsrecht vast te houden. Iedereen die dit deed werd onmiddellijk gebrandmerkt als nationalist (wat is daar trouwens mis mee?) en in het extreem rechtse verdomhoekje geschopt.

 

Doelen: soevereiniteit opheffen, eurobonds en centrale regering

Dat stigma wordt ook nu nog vaak gebruikt door met name politiek 'links', omdat de grote plannen van de elite om van Europa één politieke Unie te maken met één centraal gezag in Brussel, waarmee alle onderlinge grenzen en soevereiniteit definitief zullen zijn opgeheven, niet in gevaar mogen komen. Deze gedwongen gelijkmaking zien we overigens terug op talloze andere terreinen in de maatschappij, zoals de krampachtige gelijkstelling van de seksen, wat allerlei krankzinnige gevolgen heeft zoals het EU verbod op commercials waarin vrouwen en wasmachines samen zijn te zien. Dat zou namelijk discriminerend zijn.

 

De bedenkers en bouwers van dit 'moderne' Europa hebben een strategie om uiteindelijk één centrale regering te laten heersen over het hele continent, zonder daarbij te letten op de verschillen tussen de volken en culturen. Ieder land en iedere burger moet in de gelijkheidsdwangbuis worden geperst, en eurobonds -het gemeenschappelijk maken van alle schulden- is daar een al lang gepland middel voor. Laat u niet misleiden; het zogenaamde 'verzet' in Den Haag en Berlijn tegen eurobonds is slechts schijn. Zodra de crisis nog erger wordt zullen eurobonds gepresenteerd worden als de zoveelste 'noodzakelijke' oplossing om weer naar de normale situatie terug te keren.

 

Landen die ook de euro wilden invoeren beginnen vanwege de autoritaire Sovjet-stijl van regeren door Brussel terecht steeds grotere bedenkingen te krijgen. In Letland, dat in 2014 de euro zou invoeren, is nog maar 15% van de bevolking daar voorstander van. 57% van de Letten wil liever de eigen munt behouden. Tsjechië heeft de invoering van de euro inmiddels op de lange baan geschoven en wil daar pas over 8 tot 10 jaar nog eens naar kijken - als de euro dan nog bestaat, want hedgefondsen en internationale beleggers speculeren in toenemende mate op het instorten van de eurozone.

 

Taal politici en media verandert

Merk op dat de taal van de politici en de aan hun leiband lopende reguliere media voortdurend wordt bijgesteld. Twee, drie jaar lang werd na iedere topontmoeting volgehouden dat de crisis nu echt bedwongen was en dat het uittreden van Griekenland of een ander land absoluut niet aan de orde was. Toen de ene na de andere 'oplossing' echter niet bleek te werken werd gedreigd dat een Griekse exit 'verschrikkelijke' gevolgen voor heel de EU zou hebben en onnoemelijk veel schade zou aanrichten. Inmiddels noemen steeds meer hoge officials het vrijwel onvermijdelijk geworden afscheid van Griekenland als 'beheersbaar' en 'zonder grote gevolgen'.

Europese banken op omvallen
Ondertussen verslechtert de situatie van de banken in de Europese crisislanden met de dag. In Griekenland en Spanje haalden burgers in korte tijd honderden miljoenen van hun rekeningen af. De vier grootste Griekse banken zijn volgens de ECB niet meer kredietwaardig, en nu dreigen ook de Franse banken om te vallen vanwege falende hypotheken. Kortom: de slow-motion instorting van de eurozone gaat ondanks alle maatregelen gewoon door - of beter gezegd: juist door alle 'meer Europa', 'meer Brussel' en 'meer eenheid' maatregelen - dus nóg meer van precies die zaken die de huidige ellende hebben veroorzaakt.

 

Spreek of schrijf!

Of de eurocrisis zoals velen vermoeden inderdaad onderdeel uitmaakt van opzettelijke plannen van de globalistische elite om Europa tot een eenheid te dwingen maakt in wezen niet zoveel uit. Feit is dat de chaos steeds groter wordt en wij als burgers daar steeds dieper in terecht komen, ook al merken wij daar in Nederland NOG niet zo heel veel van. Daarom moeten we in tijden zoals deze onze ogen en oren goed openhouden en vooral niet bang zijn de waarheid te spreken en te schrijven, ook al wordt verzet tegen meer gelijkheid en meer Europa nog steeds als politiek incorrect aan de kant geschoven.

 

Europa moet 'ongelijk' blijven

Europa is een bonte schakering van onderling zeer verschillende en ongelijke volken en culturen, en dat moet vooral zo blijven. Het gelijkheidsprincipe past ons niet en de meeste burgers willen dat ook helemaal niet. Eén troost: er zijn steeds meer tekenen dat de plannen van de Brusselse en Haagse elite op alle vlakken zullen mislukken. Doe wat u kunt om mee te helpen deze door bijna alle politieke partijen gesteunde heilloze weg te stoppen voordat de vrede, onze vrijheid en onze welvaart dankzij de euro écht verdwijnen en het vuur van steeds gewelddadiger wordende protesten uitmondt in een revolutie en uiteindelijk misschien zelfs wel een burgeroorlog.

 

 

Xander 

Bron: http://xandernieuws.punt.nl/?id=659866&r=1