'Rusten ga ik weldra in mijn eigen verruimde schoot
eindelijk rusten ga ik in mijn velden zonder oorsprong.
Ontvang mij dan groot lichaam zonder grenzen
ontvang mij dan groot onuitblusbaar vuur.
Vader en moeder der eeuwige geboorte
laat mij verdwijnen in uw zee van licht
zelf licht geworden weer en zachte trilling tijdeloos.'
eindelijk rusten ga ik in mijn velden zonder oorsprong.
Ontvang mij dan groot lichaam zonder grenzen
ontvang mij dan groot onuitblusbaar vuur.
Vader en moeder der eeuwige geboorte
laat mij verdwijnen in uw zee van licht
zelf licht geworden weer en zachte trilling tijdeloos.'
Erik van Ruysbeek
Geen opmerkingen:
Een reactie posten