Als Ik sterf...

Als ik sterf, zou ik willen zo sterven, dat niets mij hier nog vasthoudt, dat ik reeds geheel geworden ben wat ik ben: oneindig, eeuwig, wezen der dingen, waarheid, zodat er voor mij geen verschil zal te merken zijn tussen de efemere verschijning mens, die ik formeel was, en de onbeperkte werkelijkheid die zich door deze efemere mens even heeft uitgedrukt.
Het is deze onbe­perkte werkelijkheid, dit absolute dat mij, ik hoop het, volledig zal leeggemaakt heb­ben van het egoïstisch ik en zijn onbelang­rijke begoochelingen, zodat ik sereen en objectief, technisch correct, als eeuwige, tijdloze golf kan verder gaan in de eeuwige, tijdloze zee, in de integraal weergevon­den totaliteit van het mogelijke.